Menu
Onlangs sprak ik een jonge vrouw die nu niet meer 32 uur werkte maar minstens 40. “Tja, ik ben manager geworden en daardoor moet ik wel wat meer uren draaien.” Eigenlijk gek, want je zou verwachten dat als je manager bent dat dan de mensen uit je team het werk doen. Nou ja, de werkelijkheid is natuurlijk veel minder rooskleurig dan de droom. En toch vragen we ons bij Jump Serious Games af of we niet veel te veel werken waardoor we niet meer toekomen aan een gezond stuk reflectie.
Stephen Covey schrijft in zijn bestseller De zeven eigenschappen… over het fenomeen van de zaag scherp houden. Veel mensen herkennen dit wel. Je bent aan het zagen en aan het zagen en hebt geen tijd om na te denken over het werk zelf. Hierdoor wordt de zaag steeds stomper, waardoor je feitelijk nog meer tijd nodig hebt om de bomen door te zagen. De zaag wordt stomp, maar je hebt geen tijd om hem te slijpen. En hoe langer je door buffelt hoe verder de effectiviteit achteruit holt.
Misschien ken je die oude reclame van Kit Kat met de gevleugelde uitspraak: Hallo mobiele eenheid? waar zijn wij nu helemaal mee bezig? Have a break have a Kit Kat. Een waarschuwing uit de negentiger jaren van de vorige eeuw. Maar het heeft niet geholpen; we hebben geen tijd meer om afstand te nemen, om de zaag te slijpen en dus niet om na te denken hoe we het doen met ons allen. Zijn we wel effectief bezig, doen we nog wel de goede dingen? Werken we nog effectief samen? Of zit iedereen met z’n bek op het stuur tegen de wind in te fietsen zonder zich af te vragen of hij wel de goede route heeft gekozen…
Aan de slag met Teambuilding? We hebben heel veel mogelijkheden om bij te dragen aan sterke teams
In het recente TED-boek “In praise of waisting time” beschrijft auteur en onderzoeker Alan Lightman hoe belangrijk het is om af en toe de hectiek te verlaten. Om een beetje te lummelen. Voortdurend in actie zijn levert schade op aan ons denkvermogen. We leren af hoe we moeten fantaseren. Het is een subtiel afglijden van het mens-zijn zou je kunnen zeggen. Lightman zegt dat de schade subtieler is dan de schade van zoiets als roken, maar misschien uiteindelijk wel net zo erg. Hij baseert dit op diverse studies. Er zijn zeer zorgwekkende studies die er op wijzen dat bijvoorbeeld creativiteit onder jongeren meetbaar is afgenomen sinds de jaren negentig. Er is meer onrust, er zijn meer angstgevoelens bij jongeren, meer depressie, meer burn-outs. Dat wordt ondersteund door wereldwijde studies. We zijn te bang geworden om iets te missen, zo lijkt het. En intussen missen we juist heel veel.
Je zou ons huidige leven kunnen vergelijken met dat van een voetbalteam dat nooit traint, nooit ontspant maar voortdurend onder hoge druk wedstrijden aan het spelen is. Dat is natuurlijk onmenselijk. Ieder team op niveau weet hoe belangrijk het is om te trainen, te oefenen, te reflecteren op de geleverde prestaties en om op tijd je rust te pakken zodat je kunt pieken als het echt nodig is. Juist door een goede balans, door niet voortdurend het gevoel te hebben dat je een finalewedstrijd speelt wordt je beter.
Door af en toe tijd in te ruimen om te lummelen laad je de accu bij jezelf weer op. Effectieve leiders reserveren ca. 30% van hun tijd door gewoon door hun organisatie te lopen. Niet met een doel, maar gewoon rondlopen, wat mensen spreken en afstand nemen. De gedachten even de vrijheid geven waardoor juist vaak de beste ideeën ontstaan.
Misschien heb je het zelf wel eens ervaren dat je juist tijdens bijvoorbeeld het douchen een geweldig idee kreeg. Precies dat, daar gaat het om. Ga voor jezelf maar eens na; wanneer ontstonden in jouw leven de beste ideeën. Als je heel hard je best deed of je als je iets even liet bezinken. Als je even uitzoomde op het probleem waarschijnlijk; een ander perspectief aan nam of bijvoorbeeld tijdens een mooie lange wandeling.
Reflecteren, afstand nemen en de creativiteit laten werken lukt niet als ons lichaam stijf staat van het stresshormoon Cortisol. Ons lichaam is dan gericht op ‘overleven’. Op vechten, gewoon doorgaan. Soms nuttig, maar de schaduwzijde hiervan is veelal tunnelvisie en teruggrijpen op oude patronen. Blind doorgaan tot we er bij neervallen.
We hebben dus tijd nodig in ons werkende leven om wél die afstand te nemen; het cortisolhormoon te laten afnemen en serotonine en oxytocine aan te maken. Dit zijn de positief werkende hormonen.
Serotonine zouden we een leiderschapshormoon kunnen noemen. Niet leidinggeven in termen van commanderen en bevelen. Nee leidinggeven als in: zorgen dat anderen goed kunnen presteren. Het hormoon ontstaat als mensen voor elkaar gaan zorgen; als gevolg van een gevoel van waardering en erkenning door de ander. Het gevoel van vertrouwen wordt sterker dankzij serotonine. Voor leiderschap betekent een hoger gehalte aan serotonine, een team dat elkaar vertrouwt, dat beter samenwerkt en uiteindelijk betere prestaties levert.
Oxytocine wordt ook wel het knuffelhormoon of het liefdeshormoon genoemd. Het ontstaat bij fysiek contact, zoals bijvoorbeeld handen schudden. Maar ook gewoon door elkaar oprechte aandacht te geven en niet via mail met elkaar te communiceren maar door gewoon bij elkaar te zitten en met elkaar te praten. Eigenlijk heel simpel. Even aandacht aan de ander besteden kan het verschil maken. Het kost tijd en energie, maar je krijgt er veel voor terug. En wat mooi is; dankzij oxytocine ontstaan creatieve ideeën en het zorgt voor meer verbondenheid en een gezondere werkomgeving. Oxytocine zorgt er bovendien voor dat je het gevoel hebt ergens bij te horen.
Als ontwikkelaar en aanbieder van Serious Games is dit alles natuurlijk super om te weten. Want hoe mooi is het als je mensen op de werkplek kan helpen Serotonine en Oxytocine aan te maken. Hoe mooi is het als je mensen op de werkplek helpt om even afstand te nemen. Hoe mooi is het ook als je ziet dat samenwerken tijdens een game niet alleen veel plezier oplevert maar ook de rust kan brengen om op een hele ontspannen wijze wél te gaan reflecteren op het dagelijks werk.
Serious games; samen deelnemen aan een spelsimulatie een bordspel of samenwerkingsgame. Of een kaartspel spelen zoals bijvoorbeeld het kernwaardenspel. Dat alles met een serieus doel, maar ook met veel plezier. Spelenderwijs leren door te doen. Daar gaat het ons om. Serious Games maken dit mogelijk.
Ben jij zelf trainer, coach of werk je regelmatig met groepen?
Bekijk dan onze pagina over trainers/coaches en ontdek nieuwe mogelijkheden
Schrijf je in voor de nieuwsbrief!
